oyunbaz — sf., T. oyun + Far. bāz 1) Oynamayı seven 2) mec. Düzenci, hileci O zavallı Çolak ın nasıl bir oyunbaz olduğunu şimdi biliyordu. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
kəndirbaz — is. 1. İp üzərində gəzmək və atılıb düşməklə cürbəcür oyunlar göstərən adam; canbaz. Kəndirbazların çıxışı. – Qız uşağını özbaşına buraxsan, . . kəndirbaza ərə getmək istər. M. S. O.. <Rəqslərin> ahəngi altında oynayana və atılıb düşənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzenci — sf. Düzen, hile yapan, hileci, oyunbaz, düzenbaz, entrikacı, dessas … Çağatay Osmanlı Sözlük
bəhlul — ə. ərəb əsatirində xəlifə Harunərrəşidin zamanında yaşayıb (bəziləri onu Harunərrəşidin qardaşı sayırlar) özünü dəliliyə vurmuş alimin adı olub, sonralar ümumiləşərək «ayıq, sayıq», «dərrakəli», yaxud «təlxək, oyunbaz» mənalarında işlədilmişdir.… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hoqqəbaz — ə. və f. hoqqa çıxaran; oyunbaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lö’bətbaz — ə. və f. 1) oyuncaq oynadan artist; 2) m. oyun çıxaran; təlxək, oyunbaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağacayaq — is. köhn. məh. 1. Ayaqlarına qarmaqlı ağaclar taxıb gəzən oyunbaz. 2. Qılçası olmadığı üçün ağacdan qayrılmış süni ayaqla gəzən adam; axsaq. 3. məc. Uzundraz adam. 4. zool. Su kənarında yaşayan uzunayaq bir quş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıoynadan — is. köhn. 1. Keçmişdə ayı oynadıb pul yığmaqla məşğul olan adam. 2. məc. Məsxərəçi, zarafatçı, oyunbaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canbaz — is. <fars.> 1. Tamaşa yerlərində öz canı üçün təhlükəli oyunlar göstərən sirk artisti; kəndirbaz, akrobat. 2. məc. Oyunbaz. Hoqqabaz. <Piri:> Şiraslan, yaxşı bilirik ki, canbazsan. M. Süleymanov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dübbə — is. köhn. dan. Masqaraçı, oyunbaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
